[中國文學] 《摸魚兒·東皋寓居》 晁補之

《摸魚兒·東皋寓居》      晁補之                    
                                                                                                        
        買陂塘，旋栽楊柳，依稀淮岸江浦。                        
        東皋嘉雨新痕漲，沙觜鹭來鷗聚。                           
        堪愛處，最好是、一川夜月光流渚。                        
        無人獨舞。任翠幄張天，柔茵藉地，酒盡未能去。
                                                                                                        
        青绫被，莫憶金閨故步，儒冠曾把身誤。               
        弓刀千騎成何事，荒了邵平瓜圃。                           
        君試觑。滿青鏡、星星鬓影今如許。                        
        功各浪語。便似得班超，封侯萬裡，歸計恐遲暮。
        
               
        [評析]
        宋代用《摸魚兒》這一詞牌創作的詞，最有名的也就兩阕。一阕是辛棄疾的“更能消、幾番風雨”，一阕便是晃補之的這首詞。前人謂晁詞為辛詞所本，細味這城然。此詞上片寫景，下片轉為志感，於是我們知道上片的景詞人對歸隱之地的贊美。